Uitstelgedrag is awesome

I write only if I feel like it and only on a subject I feel like writing about—and the reader is no fool.

Ik las een fantastisch boek en het heet Antifragile. Misschien ken je het wel. Ik ben in ieder geval niet de eerste die het leest en het is ook geen nieuw boek. En misschien ken je Black Swan wel van dezelfde auteur.

Antifragile gaat over antifragiliteit. Het tegenovergestelde van fragiliteit. En dat is een fantastisch concept dat me enorm aanspreekt.

Als je op een doos 'fragiel' zet, wat is dan het tegenovergestelde hiervan? Robuust? Stevig? Standvastig? Massief? Sterk?

Nee. Maar misschien heb ik je het antwoord al gegeven.

Het tegenovergestelde is dus antifragiel. Iets wat door stress beter wordt. Zoals je spieren, die groeien als je ze de juiste prikkels geeft.

En dat concept kun je dus toepassen op allerlei dingen, concepten, ideeën, gedachten, strategieën en zienswijzen (en krachttraining trouwens).

In het boek Antifragile legt Nassim Taleb uit hoe dat werkt.

Hoofdstuk 7 (in deel 2) gaat over naïeve interventies. Dus wanneer mensen of organisaties zich ergens graag mee willen bemoeien, terwijl het beter is om dat niet te doen. Ondoordachte onnodige (en remmende of belemmerende) controle.

Misschien heb je wel een manager die zich de hele tijd met je werk bemoeit, terwijl hij of zij dat beter niet kan doen omdat je het dan beter, eerder, sneller en met meer plezier doet.

In dat geval is je manager de naïeve intervenieerder (ik weet niet of dat laatste een juiste vertaling is). En jij bent het zelf als je denkt dat detoxen je gezond maakt.

Op bladzijde 122 van mijn versie (deze) legt Taleb uit waarom procrastination (uitstelgedrag of iets uitstellen) een natuurlijk verdedigingsmechanisme is. Een mechanisme waarmee je jezelf behoedt voor het interveniëren.

Het op z'n beloop laten van zaken kost weinig energie en uiteindelijk komt het meeste wel goed. Dus in plaats van uitstelgedrag te zien als een ziekte of een aandoening, kun je het ook als een boodschap van jezelf (aan jezelf) zien om je eigen onnodige interventies te weerstaan. Voor een beter resultaat.

Goed bedacht van die Taleb he?

Weet je waarom ik dit deel? Omdat ik regelmatig dingen uitstel die waar ik niet echt de motivatie voor kan vinden om te doen terwijl ik weet dat er ook momenten zijn dat ik superveel motivatie heb en ik niet graag iets forceer. En ik vind dit zelf niet zo erg (want ik ben het zeer met Taleb eens en ben een suboptimalist), maar misschien verwacht jij wel wat van me op dit moment. Maar I don't care, want je gaat echt wel merken als ik iets geforceerd ga schrijven.

Mooi. Dan weet je nu hoe ik met uitstelgedrag (ik vind procrastination een beter woord) omga.

Misschien heb jij er zelf ook nog wel wat aan.

Het komt allemaal wel goed.

Check Antifragile hier (🇬🇧) of Antifragiel hier (🇳🇱) en kijk maar even wanneer je dan dat boek gaat lezen.