Denkgereedschappen

Ik las de blogpost Tools for thinking en toen dacht ik ook: ik moet opschrijven welke gereedschappen ik gebruik om (na) te denken. Waarom? Had ik zin in. Maar ook vinden jullie het knettermooi om te denken dat als je dezelfde tooltjes gaat gebruiken als zo’n helder licht met een blog als ik, dat dan alles goed komt.

Maar het komt niet goed. Want ik heb dezelfde problemen als jullie: uitstelgedrag, geen zin, angsten, ongeloof in eigen kunnen, zogenaamde plotselinge ingevingen van genialiteit, overgevoeligheid, chaos en verdwalingen in virtuele realiteiten. Iedere dag weer. Maar goed, ik ben wel een autist dus m’n cognitieve vermogens zijn wat anders dan die van jullie. Dus wellicht is het het uitleggen waard.

Boekjes

Je spreekt Moleskine uit als tan-toe-duur (klemtoon op de ski). Het is een schrift met een harde kaft. Blaadjes papier met lijntjes. Ze worden ook verkocht bij je favoriete graaibakkenwinkel. Ik koop de mijne in Zuid-Afrika bij de CNA, een discountkantoorspullenhandel omdat ze daar vijf euro zijn en ik er toch ben. En dat is ook extra cool. Ik koop mijn boekjes in Zuid-Afrika. Het maakt niet uit. Schriftjes met een leeslint.

Zo ontstaat, bij gebrek aan een beter Nederlands woord voor iets dat te maken heeft met angst, maar het niet is, anxiety: je kiest niets en bereid je daarmee automatisch voor op alles. Maar alles is onmeetbaar en dus zal er geen eind komen aan je anxiety. De oplossing is ergens voor kiezen. Kies iets. Dan stopt je anxiety.

Dingen onthouden is hetzelfde als je voorbereiden op alles. Je hoeft niets te onthouden. Schrijf het op. Die troep moet uit je hoofd en op papier. Gedachten zijn afleidingen.

Boekjes zijn mijn favoriete exocortex. Erin schrijven heeft drie functies:

één: ik bewaar mijn gedachten buiten mijn hoofd en hoef ze daardoor niet automatisch bewust of onbewust te onthouden.

twee: de kunst van schrijven is vermakelijk op zichzelf. Letters maken en vernieuwen, woorden uitproberen, zinnen plannen op een lijn, een alinea maken, een tekening maken, wat in mijn hoofd zit eruit krijgen. Pijlen tekenen, lijnen trekken, lijstjes, verschillende inkt gebruiken, iets doorkrassen.

drie: schrijven ordent gedachten. Het is niet alleen externaliseren maar ook structureren.

Boekjes bevatten mijn dagen, ideeën, plannen, zorgen, vragen, opvattingen. Alles wat m’n zintuigen kneden tot halffabrikaten. Een viltstift schrijft het lekkerst.

Post-its

Een todolijst is als een database: alles op de lijst heeft dezelfde categorie. Het kost enige moeite om iets op die lijst te doen, maar het doen is hetzelfde. Het is een activiteit die tijd kost en je hebt er spullen voor nodig.

• plant verpotten
• kast uitmeten
• blogpost schrijven over denkgereedschap

Dat moet allemaal op post-its. Het moet niet op een computer. Er is geen software nodig. De reden waarom iedere internetknaap een todo-app maakt is omdat niemand wil accepteren dat post-its de beste todolijst zijn.

Dat moet toch niet mogen? Er móet toch iets kunnen zijn met features en koppelingen met Zapier en andere virtuele rommel? Categoriseren! Archiveren! Verslepen! Labellen! Exporteren en dan weer een nieuwe app gebruiken. Daarover tweeten. Alles opnieuw inrichten. Panta rhei.

Sharpies schrijven het lekkerst op post-itpapier. 3M maakt de origineelste post-its maar in dat HEMA-schap bij de Jumbo ligt het ook. Een papierklem houdt je lijstje todo en je eventuele lijstje done (voor het mentaal afronden van je activiteiten) bij elkaar, want aan postitplakranden komen stof, haren en kruimels. Het zij zo.

Ulysses

Dingen uitwerken doe ik in Ulysses, een schrijfprogramma. Dat heeft ook niet echt een opmaak. Ik typ het liefst in Adobe Garamond Pro want dat is ook het lettertype van mijn nieuwste boeken en de website van m’n boek Autonomie. Dan lijkt het nog ergens op.

Er zijn vijf mapjes in Ulysses:

• Inbox, met daarin notities voor als ik op de bank zit met mijn laptop, in bed lig met mijn telefoon en mijn boekje elders ligt;
• Projectideeën, met daarin notities met projectideeën die hoogstwaarschijnlijk niet van de grond komen maar wel meer zijn dan een simpele gedachte;
• Blogposts, met daarin concepten en gepubliceerde stukken;
• Autonomie, met daarin mijn complete boek Autonomie;
• Archief met oude zooi die ik niet wil verwijderen maar waar ik ook al langer dan een jaar niet in heb gekeken. Het is uit het zicht en te doorzoeken een simpel zoekveld.

Life.zip

Deze spreadsheet op Google sheets bevat dingen in mijn leven die getallen, cijfers, berekeningen of tabellen zijn, zoals:

• m’n bezittingen en schulden;
• fysieke meetresultaten;
• dingen die ik graag wil kopen maar altijd eerst even opsla omdat ik ze dan later meestal toch niet wil kopen, inclusief prijs;
• dingen die ik moet maken of repareren of verbeteren, inclusief prijs;
• een overzicht van mijn abonnementen;
• m’n vakantiechecklist;
• welke vluchten ik in business en first heb gevlogen bij welke airlines;
• een overzicht van gewenste gewoonten.

Ik weet niet waarom het life.zip heet als het een spreadsheet is. Misschien omdat het een compacte weergave van mijn leven is? Een gecomprimeerd iets? En dat .zip dan een symbool is voor die compressie?

Kalender

Volgens Rick Pastoor is je kalender heilig. Ik snap hem, maar ik vind heilig een te overdreven woord. Zijn redenatie is dat de kalender de enige representatie van je activiteiten in de tijd zijn: als het niet in je agenda staat, dan gebeurt het niet. Dat is simpelweg in lijn met de oplossing voor anxiety: kies iets. Door te kiezen voor een agenda om er je activiteiten in te plaatsen, heb je een oplossing. Voorkeursparadigma is een beter maar ook veel lelijker woord: de agenda is gekozen model om de werkelijkheid in te modelleren (en te plannen).

Ik gebruik mijn agenda niet als Rick Pastoor. Maar ik plaats er wel mijn afspraken in, plus reis- en voorbereidingstijd. Het is mijn manier om snel te zien hoe de nabije toekomst eruitziet. ’s Ochtends naar de tandarts en de rest van de dag niets. Dan ga ik daarna computeren en gymmen en op de weg terug een lamsbout halen omdat ik een stoofgerecht ga maken. Dat hoeft niet in mijn agenda. Daar staan alleen afspraken met anderen in, niet met mezelf.

Werk

Ik werk op maandag, dinsdag en een klein beetje op woensdag voor een bedrijf dat niet Jelmer de Boer heet. Daarvoor gebruik ik een aparte laptop en aparte kalender. Daar heb ik niets mee te maken op de overige dagen.

Wiet

Pure indica van Boerejongens. Klein beetje per keer. Het helpt met het afpellen van barrières, het negeren van afleidingen en het scheppen van verbanden. En een gewenst calorieoverschot.

Boeken

Ik lees dit. Ter leering ende vermaeck. Want het opdoen van kennis is op zichzelf vermakelijk. M’n boekjes bestel ik op Amazon (liever niet), als paperback (liever wel) en op m’n Kindle (als ik op reis ga), koop ik in kringloopwinkels (bij voorkeur), in boekhandels (soms) en als ik op reis ben (om verbanden tussen een object, een plek en een herinnering te leggen).

Podcasts

Luister ik niet. Is iets voor havisten. Ik maak er wel één. Die is ook voor havisten.

Muziek

Nu vooral:

• Lofi Girl

Youtubekanalen

Deze hebben mijn huidige interesse:

• Drew Simms
• Vicarious Voyager
• Not Just Bikes
• Self Sufficient Me

Slaap

Gemiddeld 9 uur per nacht.

Gym

Vier krachttrainingen per week.