Geen wonder

Ik bezat ooit een heel klein boekje dat bijna uit elkaar donderde omdat het zo oud was. Het boekje beschreef de zeven klassieke wereldwonderen. En dat was een interessant boekje. Het boekje heeft er voor gezorgd dat ik nu dapper kan doen met mijn kennis over wereldwonderen. Dat er zeven waren schijnt iedereen te weten (daarover later meer), maar dat er nog maar één overeind staat anno nu (daarover later ook meer) en dat er twee in het huidige Turkije, twee in het huidige Griekenland, twee in het huidige Egypte en één in het huidige Irak waren, weet ook vrijwel niemand. Dat komt ook omdat iedereen denkt dat de Golden Gate Bridge, het Colloseum in Rome, de Chinese Muur, de Tafelberg en het Instagramaccount van Kylie Jenner ook wereldwonderen zijn. Dus laten we dat even rechtzetten.

Wie ze ooit bedacht heeft weet niemand, maar zo ongeveer 2300 voor Jelmer bestonden ze blijkbaar alle zeven: De Hangende Tuinen van Babylon (niemand heeft ooit kunnen bewijzen dat ze echt bestonden of dat er gewoon 2300 honderd jaar geleden een backpacker was met een goed verhaal) in het huidige Irak, het Mausoleum van Halicarnassus (is gewoon Bodrum in Turkije nu), de Vuurtoren van Alexandrië (Egypte), de Kolossus van Rhodos (kun je ook gewoon met Transavia naar toe), het beeld van Zeus in Olympia (ook Griekenland en later in Constantinopel (Istanbul) in Turkije), de Tempel van Artemis (in Izmir in Turkije) en de piramides van Gizeh (die bestaan als enige nog, in Egypte uiteraard).

Toen ze er allemaal nog waren gaven de oude Grieken (weet even niet welke uitgeverij precies) reisgidsjes uit voor enthousiaste reizigers met wanderlust waarin die wereldwonderen beschreven stonden. En je hoefde ook niet zo ver te varen, want de zogenaamde wonderen (vroeger gewoon sights genoemd—niet echt natuurlijk want Grieken spraken geen Engels maar als ik hier θεάματα typ snapt niemand er een biet van) lagen mooi bij elkaar. Dus die reisgidsjes werden goed verkocht. En ieder wereldwonder had een eigen hashtag.

Maar binnen een paar honderd jaar donderden al die wonderen in elkaar door aardbevingen, brandstichting, agressieve ventjes of een combinatie van deze drie. De Hangende Tuinen van Babylon zijn gewoon op magische wijze verdwenen. En hoewel Asterix en Obelix nog flink hun best hebben gedaan, bleven die piramides staan. Wat extra stoer is want die stonden er ook al zo’n 4500 jaar voor Jelmer, meer dan duizend jaar voordat die andere bouwwerkjes werden voltooid.

Dus waarom denkt iedereen dan toch dat stoffige hangbruggen van een paar jaar oud, lelijke wolkenkrabbers, domme bergen en een gare waterval in Venezuela wereldwonderen zijn? Dat komt omdat er niet minder dan twintig alternatieve lijstjes zijn met ‘andere’ wereldwonderen. Zo zijn er natuurlijke wereldwonderen, de zeven wereldwonderen van Amerikaanse bouwvakkers (echt waar), de zeven wereldwonderen van de krant USA Today (dat zijn er acht), een door Zwitsers bedachte new7wonders (exclusief spaties dus) met spin-offs voor categorieën natuur en steden, de zeven onderwaterwereldwonderen, zeven industriële wereldwonderen, zeven wonderen uit het universum en moet ik nog even doorgaan?

Nee, want dit staat allemaal precies op deze volgorde op Wikipedia.

De opmerking of claim ‘dit is één van de zeven wereldwonderen’ is dus in alle gevallen onjuist. Er zijn geen zeven wereldwonderen, want er zijn er blijkbaar megaveel meer. En er zijn wel zeven klassieke wereldwonderen, maar dat zijn geen wonderen en daarvan zijn er zes stuk en er nog maar één van over. Nogmaals: ‘dit is één van de zeven wereldwonderen’ is dus altijd onjuist. Maar het klinkt wel stoer want niemand die het ooit controleert dus blijf het vooral doen.

De enige die er iets chagrijniger van wordt dan 'ie al was, ben ik.

Het enige wereldwonder zijn de piramides van Gizeh en die staan bij Caïro linksaf. Bezoek die dus vooral en doe voor de rest van je leven stoer over dat je alle wereldwonderen hebt bezocht. En wijs de rest van de wereld dan op dit venijnige blogpostje. Thanks.