Het is belangrijk om te weten dat het woord Kameroen komt van het Portugese woord voor garnaal, camarão. Het is ook belangrijk om te weten dat een buurland van 🇨🇲 Kameroen, 🇬🇶 Equatoriaal Guinea, nergens grondgebied óp de evenaar heeft (terwijl het er wel naar vernoemd is) maar wel erboven én eronder ligt. Wat ongelukkige keuzes in het verleden hebben voor deze geografisch zeer curieuze maar ook irritante realiteit gezorgd. Wat ook irritant is dat 🇬🇳 Guinee, een naamgenoot van dit land, heel ergens anders ligt, namelijk in West-Afrika, naast een andere naamgenoot 🇬🇼 Guinee-Bissau. En 🇵🇬 Papoea Nieuw-Guinea heeft hier ook vrijwel niks (maar toch een beetje) mee te maken.

Al deze feitjes heb ik van de Grote Podcastlas waarin drie geografen iedere aflevering een spreekbeurt houden over een land. Vet leuk om tijdens het koken en fietsen om naar te luisteren maar, laten we eerlijk zijn, ook best infantiel en soms zelfs ook irritant omdat ze niets weten van luchtvaart en eten maar daar wel over vertellen en hun politieke voorkeur nogal laten doorschemeren. Ach, het houdt je als lezer scherp.

Toen ik één van de hosts in de aflevering over het land Guinee hoorde vertellen over een visrecept met mango, prikkelde dat mijn interesse. Ik ben doorgaans weinig geïnteresseerd in de keukens van de rechthoek 🇵🇷 San Juan - 🇸🇩 Khartoum - 🇲🇼 Lilongwe - 🇧🇴 La Paz omdat ik er nooit iets spannends over hoor (veel pap en weinig smaak—jaja de uitzondering is 🇸🇷 Suriname), maar een warme saus van mango deed mijn rechterwenkbrauw toch iets omhoog gaan waardoor ik hernieuwde interesse kreeg in dit Smakeloze Kwartier.

De Grote Podcastlas wees de luisteraar op de podcast van twee Canadese Nigerianen die elke aflevering een gerecht uit een Afrikaans land bespreken en op hun blog voorzien van een recept. Dat heb ik geluisterd, gelezen, geprobeerd en opgegeten. En daarna heb ik het recept verkaasd en alleen maar ‘de saus van mango’ behouden omdat het geinig is. En lekker trouwens! En dus compleet niet-Guinees, maar blijkbaar wel een favoriet gerecht voor mijn kind van twee.

Ingrediënten (voor 2 personen en een kind van 2)

• 2 of 3 mango’s
• palmolie (of zonnebloemolie)
• 1 ui
• 4 tenen knoflook
• een stuk gember zo groot als je duim
• 2 Maggiblokjes
• een Madame Jeanette peper of Surinaamse sambal
• zoveel garnalen als je zelf behoorlijk vindt
• een blik kokosmelk
• rijst

Bereiding

• Schil de mango’s en doe ze in een pan met kokend water en kook ze 25 minuten.
• Was de rijst en doe het samen met de kokosmelk in een rijstkoker.
• Snipper de ui, plet de knoflook en rasp de gember.
• Verhit lekker wat palmolie in een pan.
• Fruit een ui en doe er knoflook en gember bij.
• Haal de mango’s uit het kokende water en bewaar het water.
• Leg de mango’s in hun geheel, in de pan met de ui enzo en zet het vuur iets lager.
• Roer door zodat het vruchtvlees van de mango’s loslaat en een saus gaat vormen.
• Op dit moment mag je je ook realiseren dat je dit gerecht ook kunt maken met van die bevroren mangoblokjes en dan sneller klaar bent, maar dat onthouden we voor de volgende keer.
• Voeg nu ook de madame jeanettepeper (of Surinaamse sambal) toe in de vorm die je zelf of je kind behoorlijk vindt.
• Als het te droog wordt, kun je het mangowater toevoegen.
• Als het vruchtvlees niet loslaat, mag je het met een houten lepel losmeppen.
• Na een kwartier vormt zich een saus.
• Voeg de garnalen toe aan de saus en wacht tot ze gaar zijn. Bedenk hier dat het gerecht vast ook lekker is met allerlei soorten witvis.
• Proef de saus en voeg naar smaak zout of sambal toe.
• Serveer met de kokosrijst.
• Eet smakelijk.