Het ontlastingsmonster

Ik kwam laatst het allersmerigste woord ooit tegen.

Ontlastingsmonster

Ik las het in een artikel op foodlog.nl over waarom jij wel dik wordt van koekjes en je vriendin niet. Dat kwam zogezegd door je microbioom, of darmflora, maar dat is het op-één-na smerigste woord ooit (na zuurkool). En dat microbioom kun je dus checken door een ontlastingsmonster te nemen. Dat is dan weer de allersmerigste activiteit op aarde (op hutspot maken na).

A dirty mind is nu even niet forever a joy maar knetter smerig.

Ik las laatst ook op Mosaic Science dat de calorie als maat kapot is. Dat had volgens het beschreven onderzoek te maken met het feit dat mensen het beste afslanken met een dieet gericht op verzadiging dan op calorieën, en daarbij speelde dat microbioom ook een belangrijke rol. Want dat microbioom is voor iedereen anders. Da's nogal wiedes want dat zijn miljarden bacteriën. Zal wel heel toevallig zijn als dat bij iedereen hetzelfde is, Captains Obviousen.

Dat dezelfde voeding op verschillende mensen een verschillend effect kan hebben klopt.

Maar de daarop volgende conclusies slaan nergens op.

Niemand komt aan van koekjes. Tenzij je met ‘koekjes’ ‘vierendertig spritsen’ bedoelt en je voor de rest frituurt in groepsverband, op je luie reet zitten je favoriete activiteit is, je omrijdt om gevulde koeken te kopen bij je favoriete bakker en je serieus gaat High Teaën met je vriendinnen.

Ja oke, dan wel.

Dan ligt dat niet aan je microbioom maar aan je grijpgrage handjes. En je microbioom is tegelijk het resultaat van je voeding en dan wordt het complex.

Wat dat betreft is het een gecirkelredeneerd kip-en-ei-verhaal verstopt in een Matroesjka in het kwadraat. In een rijdende trein. Door een tijdzone. Achteruitlopend.

In het artikel van Foodlog is de conclusie dat gepersonaliseerd voedingsadvies er voor kan zorgen dat je voeding kiest die bij jouw lichaam past. Daar heb ik nogal wat ervaring mee (als personal trainer, gymmedewerker en productontwikkelaar), maar dan klopt die titel voor geen meter.

Het artikel van Mosaic Science gaat over diëten die niet gebaseerd zijn op calorieën maar op verzadiging. Dus in plaats van een cheesecake van 300 kcal een salade van 300 kcal eten.

Ja, zo kan ik het ook. Om met de woorden van Tom Barten te spreken:

Je hoeft calorieën niet te tellen, maar ze tellen wel.

Dat hele gepersonaliseerde dieet op basis van je microbioom is natuurlijk een utopische gedachte. Want ook al heb je de juiste bacteriën in je darmen, die halve kilo blauwe M&M’s blijven teringlekker.

En dat veroorzaakt dan nog steeds ontlastingsmonsters.