Hoe je Yelmair kunt nakken

Mag je ‘studeren’ zeggen als je een HBO-opleiding hebt gedaan? Als dat het geval is, studeerde ik in 2005 Communicatiesystemen aan de Hanzehogeschool in Groningen. Dat is zeventien jaar geleden. In een tijdperk dat m'n favoriete zoekmachine niet Google maar ixquick heette.

De studie was een allegaartje van digitale communicatie. We leerden er een huisstijl maken (ik wist niet wat de term huisstijl betekende tijdens de eerste les), we leerden er schrijven voor het web (een vak dat ik tweemaal over moest doen), we leerden er een computerspel maken in Adobe Director en we leerden dat SLB het domste vak ooit was. Mijn favoriete vak was databases. Dan openden we Microsoft Access en leerden we ermee kloten. De toets was trouwens niet eens op een computer. We moesten gewoon op een papier schrijven wat we, als we achter een computer zouden zitten, hadden ingetypt.

Databases zijn gaaf omdat ze precies aansluiten op de manier waarop ik denk. Het is een zegen voor de autist, omdat de structuur altijd klopt. Er zijn geen ambiguïteiten en als ze er wel zijn, is er een error en moet je dat oplossen. Tot het is opgelost, werkt het niet. Een mooie parallel met mijn leven.

Ik haalde een 8 (dat was het hoogste cijfer dat ik op die """opleiding""" haalde) en deed anderhalf decennium helemaal niets met mijn sluimerende passie voor informatiestructuren in de vorm van doosjes met daartussen lijntjes.

In 2021 was ik het op de schone leeftijd van 35 jaar beu. En dus probeerde ik iets te bouwen met zo’n database. Maar dan moest ik wel php leren. Want met php kun je troep die je uit een database tevoorschijn trekt omtoveren tot een website waar mensen wat aan hebben. Dat kan trouwens ook op andere manieren maar php bleek door wat opeenvolgende toevalligheden de gemakkelijkste manier.

Gelukkig kun je alles wat je wil leren tegenwoordig online vinden, bijvoorbeeld op w3schools. En gelukkig kun je ook dagelijks via chats contact zoeken met mensen die je kunnen helpen.

Dus ik bouwde Yelmair.

Yelmair is een idee dat, samen met databaseliefde, al jaren in mijn hoofd ronddartelde. Dat komt omdat ik ook al jaren ticketdealblogs volg. Websites als Secret Flying publiceren dagelijks meerdere vliegticketdeals, en promoten ze op sociale media en nieuwsbrieven. Dat vind ik tof en ik heb al menig vliegticket geboekt omdat ik een deal zag op sites als Secret Flying. Ik zou met enige voorzichtigheid kunnen zeggen dat ticketdealblogs mijn leven hebben veranderd door alle gekke reisroutes die ik heb genomen voor extreem weinig geld.

Maar wat ik dus nooit helemaal begrijp is dat het blogs moeten zijn. Steeds posten ze een stuk tekst met hier en daar een plaatje, wat tussenkopjes en linkjes. Het is wat mij betreft een slechte weergave van wat gestructureerde data zou kunnen zijn. Een rommeltje met weliswaar handige informatie, maar het kan zo veel beter. Althans, dat vind ik.

Een ticketdeal heeft namelijk altijd een vertrekpunt, een eindpunt, een prijs, een airline, een reisklasse (zoals economy of business), een periode waarin deze prijs beschikbaar is en meestal een datum waarop de aanbieding niet meer beschikbaar is. Dat past perfect in een database, omdat werkelijk iedere vliegticketdeal deze data heeft.

Die ticketblogs doen dit nooit. Ze blijven blogposts publiceren. En zo nu en dan een nieuwsberichtje over luchtvaart. Zelfs over vliegtuigrampen! Dat stoort me. En ik dacht: dat kan beter.

Het voordeel van ticketdeals in een database gooien, is ook dat je beter kunt zoeken en vergelijken. Je kunt aan die database vragen om alle deals in een bepaalde periode van een bepaald vertrekpunt te tonen, en alleen de beschikbare deals te laten zien. Je kunt ook checken wat de gemiddelde prijs van een ticketdeal voor een route is. Je kunt ook laten zien hoe lang een ticketdeal online stond, zodat je een indruk krijgt van hoe schaars lage prijzen zijn. En je kunt ook snel prijzen vergelijken in vertrekperiodes.

Dat kan allemaal niet op die ticketdealblogs en dat is wat mij betreft extreem waardevolle informatie om te snappen wat een goede ticketdeal is.

Op Yelmair kun je dit allemaal wél zien. En ik denk dat dit beter is. Het is qua informatie een integratie tussen een ticketzoekmachine (zoals Google Flights) en een ticketdealblog (zoals Fly4free.com).

Het is niet per se een gat in de markt maar simpelweg een betere weergave van data omdat het beter en sneller relevante informatie geeft.

Het verdienmodel van Yelmair is een betaald account om toegang te krijgen tot al deze informatie waar gebruikers alerts kunnen instellen voor een route (van plek AAA naar BBB) in een bepaalde periode (kies tussen de 1 en 12 maanden).

Die alerts zie ik in een mooi overzichtje en ik ga dan soms zelfs handmatig op zoek naar deals (ik krijg nog steeds DM’s van mensen met de vraag of ik even een vliegticket voor ze wil zoeken en kan nu reageren dat ik dat wel wil doen maar dat ze daarvoor eerst een account op Yelmair moeten maken).

Het gaat best goed en op het moment van schrijven denken meer dan 50 mensen dat het de moeite waard is om een betaald account te nemen. Ik ben er dankbaar voor.

Niet-betalende gebruikers worden beperkt tot het zien van slechts 9 van de huidige deals, kunnen maar een paar keer klikken op deals (voordat ze worden omgeleid naar de inschrijfpagina) en kunnen vanzelfsprekend geen alerts instellen. Dat is jammer en helaas voor ze.

Maar deze blogpost gaat over hoe je Yelmair (en daarmee mij) kunt nakken. We zijn immers travel hackers die het onderste uit de kan halen.

RSS

Allereerst wil ik je wijzen op de rss-feed van Yelmair. Dit is een vereenvoudigde weergave van alle nieuwe publicaties op de site.

Als je het adres van deze feed toevoegt aan een rss-lezer, dan kun je automatisch op de hoogte worden gehouden van nieuwe publicaties. Als je aan die rss-reader ook nog toevoegt dat je alleen updates met bepaalde keywords wil zien (bijvoorbeeld Amsterdam en Cape Town), dan heb je zo je eigen alert ingebouwd. Je kunt Yelmair helaas nog niet op deze manier nakken door ook je favoriete reisperiode in te voeren omdat deze informatie (nog) niet in de rss-feed staat.

Cookies

Niet-betalende gebruikers kunnen maar een paar keer klikken op deals. Ze zien wel de prijzen voor een route, maar komen na tien clicks automatisch op de pagina terecht waar je een account aan kunt maken. Zo hoop ik je te converteren tot een betalende gebruiker. Zo van: nu is het mooi geweest met je clicks maar ik zie wel dat je het graag doet, dus misschien kun je een account maken.

Dit is gemakkelijk te omzeilen. Wanneer dit gebeurt, moet je gewoon even je cookies verwijderen en dan staat het aantal clicks weer op nul en kun je verder browsen. Dat was een gemakkelijke hack.

Routepagina’s

Yelmair toont slechts de 9 laatste deals aan niet-betalende gebruikers. De rest is pas te zien als je bent ingelogd en dat kan alleen met een betaald account. Maar als je helemaal naar beneden scrollt op de pagina, zie je alle links van alle routes die ooit zijn gepost. Als je dáár op klikt, kom je op de pagina terecht van die route. En aangezien er per route nooit meer dan 9 deals zijn, zie je per route dus altijd alle deals. Ha!

Tot slot

Dus vooralsnog kun je Yelmair prima nakken en hoef je niet te betalen. In de tussentijd probeer ik databases, sql en php beter te snappen zodat ik nakkers zoals jullie het zo moeilijk mogelijk kan maken omdat ik vind dat je echt wat aan een account hebt.

Tot die tijd (maar ook erna) wens ik je absoluut heel veel reisplezier maar ook heel veel voorpret bij het kijken naar hoe lekker veel dealtjes er altijd zijn.