Hoe je taart kunt eten en toch een sixpack kunt hebben
In je jaren ’80 kregen wij mensen eindelijk waar we al onze gehele evolutie naar op zoek waren: tijd over. Eindelijk. Nu konden we ons eindelijk druk maken over hoe en wat we aten en waarom we nou precies naar de gym moesten.
De hele dag lang. Iedere dag.
Wereldvrede, duurzaamheid en gelijke rechten konden wel even wachten.
Het noeste arbeidersbestaan was een eind gekomen en zo’n beetje iedereen zat met z’n luie reet op een stoel achter een typemachine macaroni met ham uit blik te vreten, dus dat dieet had even voorrang.
Tenminste, ik denk dat het zo ging. Ik bestond toen nog niet.
Er stonden wat mannen in witte jassen en uitgerangeerde Hollywoodactrices op die de wereld gingen vertellen hoe het zat: je moest minder vet eten, crunches doen met zo’n onmogelijk apparaat en vooral een zwempak boven een yogabroek dragen maar niet je enkelwarmers vergeten. Ja, dan ging het helemaal goed met je komen. Dan zou je slank en vitaal zijn.
Maar dat lukte niet echt. Ook al werden er miljoenen boeken met instructies verkocht. Boeken die nu overigens in kringloopwinkels staan te verstoffen.
Kennelijk was er dan toch geen wondermiddel om van die dikke reet af te komen en kennelijk kun je niet één boek schrijven dat voor iedereen geldt.
Dertig jaar later heeft meer dan de helft van Nederland overgewicht en zijn 38 van de 380 mensen obees.
Best veel. En veel meer dan toen.
En nog steeds zijn er actricetjes en mannen met witte jassen die boeken schrijven over hoe jij je problemen op kunt lossen.
En dan koopt iedereen die boeken en dan schuiven ze aan bij wat talkshows en dan kopen nog meer mensen die boeken en dan gaat iedereen dat dieet doen en gaat niemand dat volhouden en faalt dat dieet en worden die witte jassen en actrices nooit meer uitgenodigd in een talkshow.
En dan vragen we Martijn Katan wat hij er van vindt en dan zegt ‘ie dat je niet zoveel maar wel veelzijdig moet eten.
Ooh toch wel?
Ja.
Repeat cycle.
De afgelopen twaalf jaar heb ik deze onzinwereld van buiten en van binnen bekeken. Ik heb mezelf als testpersoon, personal trainer, fitgirl en als kritische consument ingezet. De meeste van m’n ervaringen heb ik op dit blog gedeeld. En de rest op Instagram, Snapchat, Twitter of tegen je moeder op verjaardagen.
En het resultaat van al die ervaringen is er nu in boekvorm. Het boek heet Eet Taart Krijg Een Sixpack en zul je over dertig jaar in een kringloopwinkel zien verstoffen.
Maar nu is het onder andere te koop op bol.com.