Joy of missing out
JOMO is het tegenovergestelde van FOMO, maar misschien moeten we afvragen of we niet blij kunnen zijn voordat er iets (niet) gebeurt.
Minimalisten willen graag lekker weinig spullen en van de spullen die ze bezitten eisen ze dat het goede kwaliteit is. Dat minimalisme kun je ook op relaties, gedachten en werk gooien: doe minder, maar doe het goed. Eigenlijk is het niets anders dan focus. En we hoeven niet meer te concluderen dat mensen die multitasken eigenlijk helemaal niet goed kunnen focussen (dat heeft die gast van Scrum bedacht).
Als je weet wat je wél wilt, dan weet je automatisch ook wat je niet wilt. En als je deze, noem het ‘minimalistische’, gedachte hebt, kun je de Joy Of Missing Out (JOMO) ervaren. En JOMO is inderdaad het tegenovergestelde van de Fear Of Missing Out (FOMO). Heb de term JOMO trouwens van Jason Fried toen hij het noemde in de podcast met Tim Ferriss.
FOMO is voor mensen die meer van alles willen. Meer feestjes, meer spullen, meer dingen. Zien ze op Instagram dat vrienden of mensen die ze eigenlijk helemaal niet kennen bij een feestje waren met allemaal knappe gelukkige blije andere mensen, dan voelen ze zich kut. Je favoriete influencer met haar nieuwe Nikes op een berg in Los Angeles? Onbekende maar wel zichtbare mensen met allemaal nieuwe versies van nieuwe spullen? Wil ik ook!
Het kan ook anders hoor. Als je goed weet wat je wilt, en dus ook wat je niet wilt, dan is het heerlijk om naar de drukke schreeuwende wereld te kijken en te denken ‘wat ben ik blij dat ik, in tegenstelling tot al deze mensen, lekker veel tijd heb voor m’n kinderen / m’n nieuwe boek / m’n planten / m’n fantastische start-up idee / m’n gezondheid.’
Top. Nu alleen nog uitvogelen hoe je nou precies zeker weet wat je wel en niet wilt.
En dan nu een gedicht:
Oh the joy of missing out.
When the world begins to shout
And rush towards that shining thing;
The latest bit of mental bling–
Trying to have it, see it, do it,
You simply know you won’t go through it;
The anxious clamouring and need
This restless hungry thing to feed.
Instead, you feel the loveliness;
The pleasure of your emptiness.
You spurn the treasure on the shelf
In favour of your peaceful self;
Without regret, without a doubt.
Oh the joy of missing out.
—Michael Leuning
