Vetaanwas

Nadat er jarenlang (lees: sinds mensenheugenis) overal onzinnig onzinnieuws is verschenen, leek het Facebook wel een goed idee om zogenaamd fake news aan te pakken. Nouja, het was een soort charme-offensief want wat boeit Facebook het nou eigenlijk dat de rotzooi die je via Facebook kunt lezen niet klopt? Helemaal geen reet natuurlijk. Hun slogan is niet allemaal ware dingen maar domme troep van onbekenden waar je een emotie bij krijgt. Een beetje zoals dit stukje dus.

In 2017 ging Facebook onder andere met nu.nl samenwerken om fake news aan te pakken. Nu.nl ja. De online sensatiekrant van Nederland waar je, precies bij het artikel dat deze samenwerking aankondigt, maar liefst acht advertenties te zien krijgt. Komt niet echt betrouwbaar over. Even los van de kwaliteit van deze internetkrant.

Dat hele fake news opsporen en weghalen is natuurlijk hopeloos gefaald.

Precies omdat we dachten dat we een ziekte konden oplossen door een medicijn te kopen bij de veroorzaker van de ziekte.

Ook de NRC doet een duit in het zakje. Die hebben een factcheckrubriek, waarin ze nieuws checken op feitelijkheid. En dan zeggen ze aan het eind van het stuk of een bewering wel of niet of een beetje waar is.

Slim van de NRC. Als je jezelf als factchecker positioneert, dan heb je jezelf in één klap boven de rest van de wereld geplaatst (precies zoals ik hier op doe dus). Maar als je dan zelf feitelijke onjuistheden verkondigt, dan is je integriteit ook in één klap helemaal naar de getver. Dan ga je nóg harder op je bek dan je anders zou doen. (Wat dat betreft ben ik blij dat ik áltijd gelijk heb.)

Neem bijvoorbeeld een artikel van de NRC over eetgedrag tijdens de kerstdagen. Het zou juist de NRC sieren om niet een Brits artikel over een Brits onderzoek onder nauwelijks 300 mensen aan te halen met een zoetsappige titel, maar ook deze factchecker moet natuurlijk pageviews pakken (en, met zes advertenties rondom het artikel, wat € vangen).

De eerste zin in het artikel is volkomen onjuist maar ook heel goor:

De feestdagen zorgen vaak voor vetaanwas.

Ik dacht dat het wel een keer klaar was met de gedachte dat je dik wordt tijdens de feestdagen, maar omdat kinderen nog steeds niet op school of thuis leren wat een calorie is of wat macronutriënten doen, begrijp ik stiekem ook wel waarom dit soort onzinnigheid nog steeds wordt verkondigd.

Daarom zal ik het hier nog eenmaal uitleggen en daarna voor altijd rusten (terwijl ik frituursnacks nuttig).

Een gram vet bevat 9 kilocalorieën. Een kilo vet bevat er dus 9000. Als we heel simpel gaan rekenen, moet je dus 9000 kilocalorieën (extra) eten om een kilogram in gewicht toe te nemen. Of je noemt het ‘vetaanwas’.

Ik daag u, lieve lezer, graag uit om op één dag 9000 kilocalorieën extra te eten zonder met buikkrampen in bed te gaan liggen en de volgende paar dagen verminderde eetlust te hebben. Veel succes en veel plezier. Dat gaat je niet lukken.

Met andere woorden: sodemieter een eind op met je vetaanwas in een paar dagen.

Wat waarschijnlijk wél het geval is, is dat je, ik noem maar wat, gedurende een heel jaar regelmatig overeet. Door bijvoorbeeld feestjes met (veel) alcohol en frituursnacks, of door calorierijk gemaksvoedsel, door naar de klok te kijken om erachter te komen of je moet eten (en niet even te realiseren of je wel of geen honger hebt), door marketing van voedselfabrikanten, doordat je geen kennis hebt over calorieën of bijvoorbeeld door fake news van glutenvrije vegans die zogenaamd suikervrije taartrecepten op je Facebookfeed gooien.

De feestdagen zorgen dus niet voor vetaanwas. Juist niet. Dat is een wat te simplistische gedachte natuurlijk, NRC. Met je factcheckrubriek. Dat zou dus ook betekenen dat er maar één probleem op te lossen is: het probleem van gezellig met je familie dingen vreten en zuipen en gezellig doen.

Nee joh, even normaal doen hoor.

Je wordt dik tussen oud & nieuw en kerst. Niet tussen kerst en oud & nieuw.

Ik dacht dat dat inmiddels een vermoeiend cliché was.