Waterstress

Gisteren maakte ik mijn korte televisiedebuut als kamerplantenexpert. Jullie zijn er nu officieel allemaal ingetuind (pun intended), maar ik vind het prima. In dat stukje televisie zat het smaakvolle fragment waarbij ik mijn vinger zo diep mogelijk in de potgrond duwde. M’n zachte kreuntje is er uitgeknipt.

Nu schreef ik al eerder over water geven met je vingers, maar toen was ik nog geen televisiecelebrity dus dat artikel is volledig door jullie genegeerd. Kan gebeuren, maar nu moet je echt even opletten.

Het stukje van EditieNL waar ik wat uit de doeken deed over mijn boek Handboek voor mensen die hun kamerplanten altijd dood laten gaan ging over waterstress. Nouja, over het feit dat mensen hun planten vaak teveel water geven waardoor bladeren verwelken, geel en bruin worden, afsterven en de hele plant de afgrond in helpen. En we hadden nu juist allemaal tijdens biologie geleerd, en ook in de praktijk ervaren bij onze bosjes bloemen op tafel, dat juist een watertekort zorgt voor verwelkend blad. En dat klopt ook, maar het is een te beperkte reden.

Het juiste antwoord is dus waterstress. U geeft teveel of juist te weinig water, staat er dan overal online als je de symptomen van je halfdooie kamerplant opzoekt. En daar hebben we dus niets aan.

Dus dan maar een verlossend antwoord: bladeren van planten verwelken onder andere als wortels hun werk niet goed kunnen doen. Als er waterstress is. En wortels kunnen inderdaad hun werk niet doen als er géén water is, maar ze kunnen tegelijk hun werk niet doen als er tevéél water is. Dat heeft als simpele reden dat een gezond wortelstelsel zowel vocht als zuurstof nodig heeft. Niet alleen zuurstof en niet alleen vocht. Maar allebei.

Het is alsof je een vlaflip wil maken, die maar geen vlaflip wordt omdat er geen vla bij zit maar alleen maar yoghurt en je er dan maar zoveel mogelijk yoghurt bij gaat gooien om er een vlaflip van te maken.

Je probeert een wateroverschot op te lossen met water.

En mocht je doorhebben dat je teveel water hebt gegeven en je plant op een waterdieet hebben gezet, dan kan het ook voorkomen dat de potgrond zover is ingeklonken dat het nu weliswaar drogere maar ook tegelijk aangestampte grond is. Zonder zuurstof dus.

Holy shit wat een gedoe met die kutplanten!

Dus wat is de oplossing dan? De oplossing is altijd kiezen voor luchtige potgrond. Mijn favoriet is met kokosvezel. Zet je plant hier in maar gebruik een pot met onderin gaten, zodat het water kan weglopen. En zet die pot weer in een dichte pot, zodat dat weglopende water niet over je tapijt stroomt.

Zo weet je altijd wanneer je water moet geven. Druk je vinger lekker diep in de potgrond. Is het droog? Geef water. Is het nat? Geef geen water. En zorg ervoor dat overtollig water de pot uit stroomt en gooi dat overtollige water weg.

Oja en waterlelies dan!?

Dat weet ik nog niet.